Fiskar

 Det var fiskar eg ville bli

 

Ein som fiskar mennesker

Menneskefiskar

Tidleg satte eg meg på skulebenken.

Skulen hadde ikkje noko "Fancy navn"

Det var faktisk berre ei gamal kyrkje

Vågnes Frikirke, heitt det.

Årstallet var 1967.

Dette var i 6030 heimbygda.

Eg var 5 år.

Og læreren var Petter, fiskaren frå det vesle samfunnet

Alnes ute i havgapet vest for Ålesund.

Eg fekk diplom, for godt frammøte, og 

diplomen frå 1967 har eg framleis.

eg var interessert i fortellinga

frå bibelhistoria der Jesus vil at apostlane hans

skulle gå ut å bli menneskefiskarar.

Slik ville eg også bli.

Eg har studert ved Menighetsfakultet

i Oslo, ved Misjonshøgskulen i Stavanger

og ved Universitetet i Bergen.

Eg klarte å karre til meg nokre vekttal.

Men kva blei eg ?

 

Coronatid

gav mykje karantenetid

tid til å tenke

tid til å takke

tid til å skrive

 

Det er i motbakker,

at det går oppover

Det lønner seg å være elskverdig

mot sine medmennesker

Man møter dem gjerne igjen

når man er på vei

nedover..

 

Ikkje visste vel eg

at alle desse "nyordene" som kom

og gjekk i året 2020

skulle bli den nye normalen:

covid-19

koronasveis

kohort

sprite

hytteforbud,

albuehilsen

koronafast,

søringkarantene

holde meteren

 

Det går bra,

men eg går ikkje så bra

Eg sliter med balansen

Men eg jobber med den saken

 

Fotografi handler om å male med lyset

Eg har leika meg med lyset

i 7 år no

Krisepsykologen sa at eg måtte få meg ein hobby

2014 var året det blei så bratt

Masse motbakker

Døden kom

og døden tok

Det blei begravelser

sorg og sakn

 

ikkje berre sorg

men også tid til omsorg

 

Tankane mine kan stundom

være langt borte

Men sjølv er eg aldri langt borte

Eg trivst best heime

 

Takk for oppmerksomheita

Carpe Diem - Grip Dagen

Leve og blomstre